Wanneer na het eten de volwassenen begonnen met  vertellen, dan hielden wij ons zo stil mogelijk om te voorkomen dat we naar bed moesten. De ooms vertelden dan stoere verhalen over jagen, vissen en hoe ze gelachen hadden in het jappenkamp. De tantes hadden meer interesse in koken, kwaaltjes en onverklaarbare zaken.

Deze verhalen over Goena Goena en Stille Kracht zijn een wezenlijk onderdeel van mijn/onze Indische wortels en graag zou ik deze wonderlijke verhalen verzamelen "ter lering ende vermaak."

Heb je zo'n wonderlijk verhaal, mail me dat dan. Ik zal het graag op de site zetten.

r

 -------------------------------

Mijn moeder werd als kind ernstig ziek; hoge koorts en niet willen eten. De Nederlandse dokters wisten niet wat de oorzaak was en konden slechts symptoombestrijden. Mijn oma ging naar een lokale genezer om raad. Deze zag in de slaapkamer van mijn moeder een man dreigend aan haar hoofdeind staan. Hij gaf mijn oma de raad  te verhuizen. Mijn oma volgde zijn raad op en zocht een nieuw huis verderop in de straat. Op de dag van de verhuizing begroef de genezer iets in de tuin. Mijn moeder moest toen, zonder om te kijken, met een kom rijst in de hand naar het nieuwe huis lopen. Diezelfde avond verdween de koorts en begon mijn moeder weer te eten. Ze is uiteindelijk blijven eten tot ze 85 kg woog.

Rob

../..

Mijn oma had aan haar dressoirspiegel een puntzakje hangen waarin ze haren uit haar borstel en geknipte nagels bewaarde. Als het zakje vol was moest ik die in de sloot voor het huis leeggooien. Oma was bang dat de vuilnisman, wanneer hij in het bezit zou komen van deze lichaamsdelen, macht over haar zou kunnen uitoefenen. Wat de vuilnisman met een oude vrouw van in de tachtig zou willen is mij nooit duidelijk geworden, maar gelukkig hebben we dit kunnen voorkomen.

Rob

../..

Nadat mijn vader was overleden, werd zijn guitaar waarop hij vaak krontjong speelde, op een dag gestolen. Mijn echtgenoot die ook guitaar speelde, had hier geen zin meer in en verkocht de zijne. Ik kwam in een moeilijke periode terecht (scheiding, nieuw bedrijf, enz.) en moest gaan verhuizen. Enkele dagen voor de verhuizing liep mijn ex voorbij mijn nieuwe huis en zag tot zijn verbazing mijn vader voor het raam staan. Toen wij de volgende dag begonnen met het inpakken van mijn spullen, vonden we de guitaar van mijn vader en die van mijn ex naast elkaar in de garage. In een kastje met rommel vonden we toen een cassettebandje dat bij afluisteren bleek te zijn opgenomen tijdens de begrafenis van mijn vader. Een toevallige samenloop van omstandigheden of steun in moeilijke tijden?

Cerewet

../..

In zwoele nachten zaten we meestal onder de Waringin te kletsen. Zoals in alle culturen werd er ook vaak flink geroddeld, maar als er te erg op de man/vrouw gespeeld werd dan riep er altijd wel iemand: "Pas op voor de Pontianak"!! Deze heks, met een gat in de rug waaruit een vreselijke stank kwam, leeft in bomen en bij begraafplaatsen en zal degene die teveel kwaad spreekt dood doen neervallen. Behalve door haar geur geeft ze haar aanwezigheid ook te kennen met babygehuil. Wanneer het geluid zacht is dan is ze dichtbij en wanneer het geluid hard is dan is ze ver weg. Sceptici beweren dat het hier gaat om een grote uil waarvan het gezicht op die van een mens lijkt, maar dit waren meestal Totoks die er weer eens niets van begrepen.

Ineke

../..

Vanmorgen 2 augustus kreeg ik een telefoontje van Bobby uit zijn vakantie bestemming. Heel lief dat hij belde en hij had het erg naar zijn zin. Ik liep terug naar mijn slaapkamer en hoorde met een flinke klap iets vallen. Het was de spiegel van oma B. die ik van haar heb gekregen. Jaren stond die op dezelfde plaats en is er nooit wat gebeurd. Indisch bijgeloof zegt dat dat een bericht is van een sterfgeval wat je binnenkort hoort. Morgen 3 augustus is oma's sterfdag. Wou oma mij een seintje geven om het niet te vergeten? Ik hou het op het laatste, of.........?

 Tante Do

../..

In Indonesië is algemeen bekend dat je 's avonds, tegen zonsondergang, beter niet meer buiten kan spelen. Dit is omdat er dan (boze) geesten ronddwalen. Op een avond, tijdens verstoppertje spelen, kon mijn tante een broer niet meer vinden. Na lang zoeken vonden ze hem boven op een houtskoolstapel liggen, volkomen apathisch. Ze dachten eerst dat er niets aan de hand was, maar hij reageerde nergens meer op. Een zus van tante wist dat, als er een geest in iemand zat, je die moest wegjagen met witte uien en knijpen in een teen. Zij wreef zijn voeten in met witte ui en kneep keihard in zijn grote teen. Hij kwam meteen bij en het gekke was dat hij zich niets meer kon herinneren. Wel heeft hij nog lang last gehad van behoorlijk stinkende voeten.

Harun

../..

Het was zo'n klamme nacht tijdens de regentijd toen Hans, een Nederlandse vriend, via de achterdeur naar binnen kwam. Hij had zijn paraplu open en de kokkie hield hem tegen en zei tegen hem dat een open paraplu in huis ongeluk zou brengen. Hij lachte haar uit en stak de draak met ons bijgeloof. Wij lieten dat niet op ons zitten en daagden hem uit, als hij zo flink was, om een spijker te slaan in het kruis op het graf van meneer M. die net was overleden. Wij gingen natuurlijk niet mee en wachtten op zijn terugkeer. Toen hij de volgende dag nog niets van zich had laten horen, gingen we op het kerkhof kijken en daar lag Hans, dood door hartstilstand, met zijn mouw aan het kruis genageld.

Ed

../..

Zo hadden we eens een stel oude Indische tantetjes op bezoek die aan het eind van de avond tegelijkertijd naar huis wilden. Ze liepen als drie waggelende pinquins naar de deur en de eerste van de drie moest plotseling niezen. Zonder na te denken liepen ze vervolgens weer terug naar binnen en namen weer plaats op de bank. Waarom? Vroegen sommigen zich af. "Nou", vertelde de niezer. "Het brengt ongeluk als je niest voordat je ergens weggaat". Alle Indo's knikten dat ze ècht gelijk had en sindsdien neem ik dit ook maar aan, zonder dat ik weet wat soort ongeluk er dan boven mijn hoofd zou moeten gaan hangen.

 Er poepte eens een vogel op mijn hoofd. Hoewel ik me eerder smerig voelde en verlangde naar een douche, riep mijn vader: "Meteen naar het casino! Dat brengt geluk!". Oké, nu grijpen Indo's over het algemeen iedere denkbare mogelijkheid aan om naar het casino te mogen, maar feit was wel dat ik diezelfde avond 200 pop rijker was. Puur toeval? Ik dacht het niet! Een vogel had zijn behoefte op mijn hoofd gedaan, dus het was een absolute zekerheid dat ik ging winnen.....

 En dit zijn dan nog maar twee opmerkelijke voorbeelden van Indisch bijgeloof. Er zijn er nog vele te noemen. Een pajung (paraplu) die je niet in huis mag openen bijvoorbeeld. Of Nooit je nagels 's avonds knippen. Dit bleek achteraf meer een wijze Indische les, omdat je 's avonds gewoon niet kan zien waar je knipt. Of het niet mogen eten van kippenkontjes of kippennekjes, omdat je daar later heel lelijk van zou worden. Dit bleek weer een smoes van mijn oma die gewoon de lekkerste stukken van de kip, volgens haar dan teminste, voor haar zelf wilde houden. Of altijd in een huis gaan wonen dat een huisnummer had dat iets met een '9' te maken moest hebben. 621 of 72 of 81 of gewoon 9.

 Menno

../..

Over gokken gesproken, mijn vader geloofde er heilig in dat dromen over vissen 100% garantie zou zijn voor geluk in het gokken. Toen hij in Spanje woonde belde hij me regelmatig op wanneer hij weer van vissen gedroomd had. Ik moest dan meteen een staatslot gaan kopen. Hij kon maar niet begrijpen dat de hoofdprijs steeds aan zijn neus voorbij ging. Omdat dit bijgeloof voor mij aardig in de papieren begon te lopen, heb ik hem uitgelegd dat de vissendroom natuurlijk alleen werkt voor de dromer en dat hij dus zelf elke keer een lot moest kopen.